به نقل از «تسنیم»

علیزاده: حتماً استعفایم قبول شده که کسی به من زنگ نزده است/ قرارداد ۳ بازیکن خارجی ما روی هم ۶۵۰ هزار دلار بود

تاریخ انتشار: ۷ دی ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۷۱۳۲۷۴

معاون سابق باشگاه مس رفسنجان گفت: من از سمتم در باشگاه استعفا کردم و گفتند درباره آن تصمیم‌گیری می‌کنیم، اما تا الان کسی با من تماس نگرفته است. - اخبار ورزشی -

علی علیزاده در گفت‌و‌گو با خبرنگار ورزشی خبرگزاری تسنیم درباره اینکه آیا با استعفایش در باشگاه مس رفسنجان موافقت شده است یا خیر، اظهار داشت: ما استعفا را نوشتیم و دادیم.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

بعد از آنهم کسی به ما زنگ نزد. حتماً استعفای‌مان مورد قبول قرار گرفته است که زنگ نزدند.

وی ادامه داد: تغییر و تحول حق هر مجموعه‌ای است، ولی ما سه سال و نیم برای این باشگاه زحمت و زجر کشیدیم تا تیم به اینجا برسد و جزو شش تیم تاپ کشور باشد. مس رفسنجان قبلاً یک تیم بود، الان باشگاه شده است و ما نزدیک به 12 تیم داریم. انصافاً چه کسی به تیم برنده دست می‌زند؟ این یک ریسک است. این یک علامت سؤال بزرگ برای من است؛ چرا مدیریت باشگاه مس تغییر کرد؟

معاون سابق باشگاه مس رفسنجان در پاسخ به این پرسش که آیا نمی‌توانست با مدیرعامل جدید باشگاه مس کار کند، گفت: من روز اول که آقای پورمحمدی آمد استعفا دادم و او هم قبول نکرد و گفت تصمیم‌گیری می‌کنیم. بعد از آن رفت که تصمیم‌گیری کند! قطعاً اگر تمایل به ادامه همکاری داشتند زنگ می‌زدند. ما چهار سال برای این باشگاه زحمت کشیدیم و آن را به سطح اول کشور آوردیم. این اتفاق برای من یک دلخوری بزرگ شده است.

«آیا دلیل تغییرات مدیریتی به شما اعلام نشده است؟»، علیزاده در پاسخ به این پرسش تصریح کرد: خیر! چرا باید به تیمی که نتیجه گرفته است دست زده شود؟ قطعاً اگر فرصت می‌دادند ما سال آینده و شاید امسال می‌توانستیم سهمیه آسیایی بگیریم. آنقدر حاشیه‌ها برای ما ساختند که تیم اذیت شد. نمی‌دانم اصلاً چه بگویم. ما از این ناراحتیم که نزدیک به چهار سال برای این باشگاه زجر کشیدیم.

استقلال با 5 غایب به مصاف مس رفسنجان می‌رود

وی در واکنش به این موضوع که پس از تغییرات مدیریتی محمد ربیعی نیز از سمت خود استعفا داد اما با جدایی این مربی موافقت نشد و به کار خود بازگشت، توضیح داد: هیچ آدم عاقلی نمی‌آید استعفای مربی‌اش را قبول کند. من، آقای زیندینی و محمد ربیعی سه نفری بودیم که با هم کار کردیم و باشگاه را به اینجا رساندیم. اگر ربیعی از باشگاه جدا می شد تیم وارد حاشیه می‌شد. مدیریت جدید باشگاه هم بسیار آدم خوبی است، ولی حرف من این است که الان وقت تغییرات نبود. ربیعی هم در این مدت دو سه بار استعفا کرده است، ولی استعفایش را قبول نکردند.

معاون سابق باشگاه مس رفسنجان در واکنش به این موضوع که در زمان مدیریت آنها همواره گفته می‌شد این باشگاه هزینه‌های فراوانی برای جذب بازیکن انجام داده است، گفت: من همیشه گفتم هشت تیم بالای جدول بیایند و قراردادها را رو کنند. اصلاً کاری به پایین جدول نداریم؛ همه قراردادها را بیاوریم. قرارداد سه بازیکن خارجی ما روی هم 650 هزار دلار است، من قراردادها را رو می‌کنم. یک بازیکن خارجیِ فلان تیم 800 هزار دلار قرارداد دارد! ما یکی از بهترین و کم خرج‌ترین تیم‌ها بودیم. اگر نهادهای اجرایی اجازه بدهند ما حرفی نداریم و تمام قراردادهای‌مان را منتشر می‌کنیم. خیلی از باشگاه‌ها در این چند سال از ما الگوبرداری کردند. به جرأت می‌گویم، بعد از انقلاب تنها باشگاهی که هفت چمن طبیعی و سالن، هتل آپارتمان و این همه امکانات در یک باشگاه درست کرده مس رفسنجان است. هیچ استانی چنین امکاناتی ندارد.

علیزاده افزود: یکی از اصول‌های مس رفسنجان نظم مالی خوب بود و همه به این نظم غبطه می‌خوردند. ما پول زیادی نداشتیم، ولی نظم مالی خوبی داشتیم. به خاطر همین در این چند سال موفق بودیم. خیلی از باشگاه‌ها ما را از نزدیک رصد کردند و از ما الگوبرداری کردند. ربیعی تنها مربی لیگ برتری است که چهار سال ثبات داشته است.

«آیا احساس می‌کنی با جدایی تیم مدیریتی قبل باشگاه روند نزولی خواهد داشت؟»، وی در پاسخ به این پرسش عنوان کرد: خدا نکند این اتفاق بیفتد. ما دلیل ناراحتی الان‌مان این است که باشگاه عقب نرود. ما امانت را به مدیران جدید سپردیم و از خدا می‌خواهم امانت‌دار خوبی باشند تا تیم بعدی هم موفق باشد. در حال حاضر آقای پورمحمدی کار سختی دارد. ما 12 تیم لیگ برتری داریم؛ رفسنجان کلاً 300 هزار نفر است و این همه تیم لیگ برتری دارد، این یعنی ما در باشگاه کار کردیم. تمام مربیان لیگ برتری ما به جز فوتبال هم بومی هستند. کدام استان می‌تواند این کار را انجام دهد؟

انتهای پیام/

منبع: تسنیم

کلیدواژه: مس رفسنجان مس رفسنجان باشگاه مس رفسنجان لیگ برتری

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tasnimnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «تسنیم» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۷۱۳۲۷۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

آقای رئیسی! فقط ٥٠٠ میلیون دلار؟!

نیازی به ذکر این مقدمه نیست که سفرها و دیدارهای دیپلماتیک، آن هم در سطح عالی و سران، همیشه نشان دهنده اقدامات مهمی هستند که راه را برای توسعه روابط اقتصادی و حفظ منافع ملی هموار می کنند و برنامه ریزی برای سفر خارجی روسای جمهور، یک عملیات پیچیده، هزینه بردار و هدفمند است. دو سفر خارجی اخیر سید ابراهیم رئیسی به دو کشور آسیایی پاکستان و سریلانکا، ما را با این پرسش روبرو می‌کند که در شرایط فعلی، ایران با این دو کشور اصطلاحا چه صنمی دارد و چرا سفر باید در سطح عالی صورت بگیرد؟

بگذارید پاسخ این سوال را از زبان خود آقای رئیسی بشنویم. او در پاسخ به سوالات خبرنگاران درباره دستاوردهای این دو سفر، به این اشاره کرده که «مردم پاکستان علاقه بسیاری به انقلاب اسلامی، امام خمینی (ره) و رهبر معظم انقلاب اسلامی دارند» و «درباره همکاری ‌ها در حوزه انرژی تصمیماتی اتخاذ و مقرر شد این همکاری‌ها با قوت ادامه پیدا کند. همچنین در حوزه همکاری‌های تجاری و اقتصادی، با موافقت دو کشور، رسیدن حجم مبادلات به ۱۰ میلیارد دلار در گام اول هدف‌ گذاری شد».

رئیسی به این اشاره کرده که «فعالان اقتصادی پاکستانی، مصمم بودند کار را به نحوی دنبال کنند که در زمان کوتاهی به حجم تجارت ۱۰ میلیارد دلاری برسیم». وی درباره سریلانکا نیز اعلام کرده که حضور در مراسم «افتتاح طرح بزرگ و چند منظوره برق‌آبی در این کشور که از سوی شرکت ایرانی فرآب ساخته شده» هدف اصلی و «موضوع دوم سفر به سریلانکا گسترش تجارت و همکاری اقتصادی با این کشور بود که تصمیمات خوبی درباره آنها اتخاذ شد».

رئیس قوه مجریه در بیان پیام سیاسی سفر نیز گفته «منطقه و جهان این پیام را از این سفر دریافت کردند که جمهوری اسلامی ایران کشور قدرتمندی است که هم می‌تواند از جایگاه اقتدار و عزت سخن خود را با دشمنان بیان کند و هم ارتباط خود را با دوستان تداوم و تحکیم بخشد». خبرگزاری دولتی ایرنا هم از این خبر داده که در دیدار رئیسی و همتای او در سریلانکا، ۵ سند همکاری در زمینه‌های فرهنگی، سینمایی، گردشگری و علمی‌وفناوری به امضا رسید.

خوب... در یک تحلیل اجمالی و کوتاه، خیلی راحت می‌توان نتیجه گرفت که واقعا خبری نیست و ما به قول خود آقای رئیسی، بیشتر با یک ارسال پیام سیاسی به جهانیان روبرو هستیم. رئیس قوه مجریه می‌خواهد به زبان ساده بگوید: پس از حمله تنبیهی به اسراییل، لازم دیدیم نشان دهیم که ارتباط خود را با دوستانمان ادامه می‌دهیم. همین.

ما با صحنه گویا و روشنی مواجه هستیم که به ما می‌گوید، نه دستاورد فعلی و نه چشم‌انداز توسعه آتی روابط ایران با پاکستان و سریلانکا، انطباقی با سطح عالی ندارد و اعزام یک وزیر، منطقی‌تر بود. چرا که سخنان رئیسی درباره اهداف اقتصادی هم، حامل هیچ دالّ و نشانه‌ای از پیشرفت نیست. او می‌گوید: «مصمم بودند کار را به نحوی دنبال کنند که در زمان کوتاهی به حجم تجارت ۱۰ میلیارد دلاری برسیم». به چه نحوی؟ آیا پروژه، برنامه و تعریف روشنی برای رسیدن به هدف ۱۰ میلیارد دلاری وجود دارد؟ آیا هدف از سفر در سطح عالی، صرفا سلام و احوالپرسی و هدف گذاری است؟ در شرایطی که هیچ پیشرفتی در مورد خط لوله انتقال گاز ایران به پاکستان وجود ندارد و حتی اگر لوله‌ای نیز احداث شود، گاز چندانی برای صدور نداریم، در دیگر حوزه‌های اقتصادی، اتفاق خاصی روی داده است؟

درباره سریلانکا نیز باید به این اشاره کرد که صادرات خدمات فنی مهندسی شرکت دولتی فرآب، قطعا رویداد ارزشمندی است و عملیات فنی مهندسین ایرانی در سریلانکا، شایان تقدیر است. این شرکت اعلام کرده که از قِبل این پروژه، پانصد میلیون دلار پول نقد تحویل گرفته است. قطعا کسب چنین درآمدی، سزاوار تحسین است. اما واقعیت این است که این شرکت معتبر ایرانی، همواره گل سر سبد صادرات خدمات فنی مهندسی بوده و در دوران روحانی و حتی قبل از روحانی هم، فارغ از مسیر سیاسی قوه مجریه، کار خودش را کرده، جایزه گرفته و از آسیای میانه و عراق گرفته تا آفریقا، پروژه‌های بزرگ خود را با موفقیت و با استانداردهای جهانی اجرا کرده است. یعنی به عبارتی روشن و بدون تعارف، موفقیت فرآب، دخلی به دولت ندارد و بخشی از انباشت دانش، تخصص و اعتبار ذخایر علمی و فنی کشور است. در نتیجه، اینجا هم نیازی به حضور رئیسی نبود و اتفاق جدیدی روی نداده که منجر به توسعه روابط اقتصادی کشور شود. اگر شرایط حاکم بر روابط خارجی ایران و مشکلات داخلی رفع شود، ظرفیت ایران برای صادرات خدمات علمی و فنی مهندسی، خیلی خیلی بیشتر از پولی است که فرآب از سریلانکا درآورده است.

ایران، هم اکنون در شرایط اقتصادی بسیار دردناک و اسفناکی به سر می‌برد. تورم در همه‌ی بخش‌های زندگی ما ایرانیان بیداد می‌کند و بدون تردید، بخش قابل توجهی از این وضعیت، ناشی از رویکرد سیاست خارجی جمهوری اسلامی، موضوع تحریم‌های آمریکا، مساله هسته‌ای، بی‌توجهی به FATF و شفافیت مالی و اختلاف با آمریکا و اروپا است. تا زمانی که راهی برای خروج از این آچمز عجیب پیدا نشود، نه در شرق آسیا، نه در میان همسایگان، نه در آفریقا و دیگر مناطق جهان و نه در سیارات دیگر، نمی‌توان کاری برای اقتصاد ایران کرد.

شاید برای مصرف داخلی ماشین‌های تبلیغاتی و جناحی، بتوان صدها بار در مورد ترجیح سیاست همسایگی دادِ سخن داد و اعلام کرد که ایران نیازی به ارتباط با آمریکا و اروپا ندارد، اما بر روی ارض واقع، شرایط روشنی داریم که نشان می‌دهد حتی عراق نیز که مثلا نزدیک‌ترین دوست منطقه‌ای جمهوری اسلامی ایران است، در این شرایط سخت، نمی‌تواند دو ماهیتابه املت و دو بطری نوشابه از ایران بخرد و پول آن را نقدا پرداخت کند.

دیپلماسی و سیاست خارجی، سینما و سریال تلویزیونی نیست که بشود با چهار تهیه کننده خودی و چند شرکت و نهاد دولتی و حاکمیتی سر و ته ان را هم آورد و جشنواره های فرمایشی به راه انداخت. دیپلماسی و سیاست خارجی، حوزه ای نیست که بتوان با چند دقیقه سخنرانی شعاری و انگیزشی صدر و ذیل آن را به هم دوخت. این حوزه، علاوه بر عامل انسانی متخصص و اهل فن، به برنامه، رویکرد منطقی و انطباق با شرایط عینی خارج و داخل نیاز دارد.

311311

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1899482